شهید محمود کاوه

کیفرخواست یک تصادف جرحی مستند به ماده 717 ق تعزیرات صادر و به ما ارجاع شد وقت رسیدگی تعیین و ابلاغ ها صادر و یک نفر از شکلات در جلسه حاضر شده بود سلام کردیم و رسیدش آغاز شد، گفتم مادر شکایت خودتان را بیان کنید؟ گواهی پزشکی شما کامل شده ؟مادر: بله حاج آقا همه چیز تکمیل است ، من میتونم پسر صداتون کنم؟ شما حج رفتید؟من:بله مادر شما هر چی دوست داری صدا کن، حج عمره رفتممادر : شما جای پسر من هستید من پسرم صداتون میکنم ، در این تصادف خیلی آسیب دیدم هنوز پس از چند ماه پاهام درد میکندمن : مادر شکستگی هم داشتید ؟ رباط پاره شده؟مادر: نه پسرم کبودی بوده که هنوز درد می کنه ، بیا خودت نگاه شما هم جای پسر منی بیا ببین بدنه منو،من : مادر نیازی نیست گواهی پزشکی هست نگاه میکنممادر: نه پسرم بیا خودت ببین ، من به محرم نامحرمی اعتقاد ندارم بیا ببین اشکال ندارد (هم زمان پاچه شلوارش را هم میداد بالا می‌گفت ببین) من : سرم را انداخته بودم پایین از خنده صورتم سرخ شده بود، صحنه خیلی خنده داری بود ، منشی و نماینده بیمه هم در جلسه حضور داشتند همه داشتند به این حرکت و اصرار مادر و این لحن ساده و بی آلایش و خودمانی ایشان در دادگاه ، در حضور قاضی و جذابیت و شیرینی در سخن گفتن و پسرم پسرم گفتن ایشان می‌خندیدیم ، بنده خدا کامل از ته دل می‌گفت پسرم پسرم ، برای من و سایر حاضرین هم صحبت شدن با ایشان حس خوبی داشت... بعدش سوال کرد که دیه کبودی هاش چقدر میشه ؟ دیگه من روم نشدم بگم، حدودا دو میلیون در مجموع دو تا کبودی میشه شهید محمود کاوه...

وقتی تازه از دانشگاه فارغ التحصیل شده بودم برای اولین بار رفتم بانک وام بگیرم اونجا مسئولش بهم گفت یک درخواست بنویس و به همراه مدارک تحویل بده ، منم اصلا بلد نبودم درخواست بنویسم ، در مدرسه و دانشگاه هم چیزی به ما یاد ندادند ، به عبارت دیگر نظام آموزشی حجیم و عمر تلف کن و بی ثمر ما زندگی کردن را به ما یاد نداد...از اون زمان تا حالا هر کسی میاد پیش من میگه درخواست چی بنویسم یا چطور بنویسم ؟ به یاد این داستان خودم می افتم شهید محمود کاوه...